Louis van Roode | Wandschildering
Kunstenaar: Louis van Roode (1914-1964)
Kunstwerk: Wandschildering (1961/2022)
Collectie: Stadscollectie Rotterdam
Verwerving: BKOR/CBK Rotterdam
In het najaar van 1963 kreeg Louis van Roode van de architecten van de Doelen de feestzaal toegewezen. Met een voorschot van zevenhonderd gulden toog hij aan het schetsen. Hij dacht aan een wulps, kosmisch bronzen reliëf, met rondingen en gaten, waarin hij gekleurd glas wilde laten zetten – geen glas- in-beton dus, zo courant in deze dagen, maar glas-in-brons. Dit was een gedurfd experiment. Het is echter onduidelijk of hij het reliëf voor de glazen wand wilde plaatsen, of dat het (deels) in de glazen wand moest worden geïntegreerd. Om de architecten van zijn idee te overtuigen maakte hij een klein model en nodigde hen uit het model in zijn atelier te bekijken. Hun reacties zijn helaas onbekend, maar volgens de dochter van Louis van Roode werd het idee in deze vorm afgekeurd omdat het werk een nadelig effect zou hebben op de akoestiek van de feestzaal. De vroege dood van Louis van Roode op 18 februari 1964 verhinderde de realisering of transformatie van zijn ingreep. In 2022 verkreeg de Doelen alsnog een kunstwerk van zijn hand. Een intrigerende, abstracte muurschildering uit het voormalige Dijkzigtziekenhuis, gemaakt in 1961, kreeg een tweede bestemming in de foyer van de Willem Burgerzaal. De schildering werd gerestaureerd door Annelies Toebes.
Louis van Roode is één van de meest prominente kunstenaars van de wederopbouwperiode in Rotterdam. Hij vervaardigde beelden, muurschilderingen en mozaïeken. Van Roode was een mentor van veel kunstenaars uit deze periode. Met Benno Wissing en Wally Elenbaas (beiden ook vertegenwoordigd in de collectie van de Doelen) maakte hij deel uit van de eerste naoorlogse kunstenaarsgroep in Rotterdam: Groep R.
In de stad is nog een groot aantal werken van zijn hand te zien, denk aan De reis van Erasmus (1954) op het Holbeinhuis aan de Coolsingel en de bijna zestig meter hoge glas- en betongevel van het voormalige Stationspostkantoor, nu Post CS (1959). De muurschildering die nu de Willem Burgerzaal siert was zijn allerlaatste opdracht. Het ontwerp voor ziekenhuis Dijkzigt werd grotendeels geschilderd door Woody van Amen. In 1960 schreef Louis van Roode over dit werk: ‘Dit is het idee erachter: de vertakkingen drukken een associatie met de natuur uit, maar symboliseren ook eenheid – precies zoals de verschillende afdelingen van een ziekenhuis met elkaar samenwerken. Maar het ontwerp is summier omdat het om de wandschildering zélf gaat. Ik wil niet al te veel plannen en filosoferen, zodat ik de schildering juist fris en spontaan op de muur kan zetten’.
